HOME INHOUDTAAL SHARE

Twee oesters 
exclusief voor PQD geaffineerd

Pakhuis, La Quincaillerie en Dock’s Café introduceren eigen oesters 

Twee oesters 
exclusief voor PQD geaffineerd

Pakhuis, La Quincaillerie en Dock’s Café introduceren eigen oesters 

Oester 'Verte des Bardières'
van oesterkweker Benoît Massé

Benoît Massé nam voor deze eigen oester zijn Cuvée Prestige N° 4 als uitgangspunt.

De gedreven oesterkweker beschouwt die oester als het paradepaardje in zijn assortiment. Met een deel van zijn productie wou hij bij het affineren nog een stapje verder gaan. "Ik was meteen te vinden voor zo’n smaakexperiment. Koen Lefever moest me niet overtuigen omdat ik zelf ook nieuwsgierig ben."

"Aan de Cuvée Prestige N° 4 besteden we elk jaar veel aandacht. Noblesse oblige. Deze oesters groeien gedurende twee jaar in de wateren van Oléron en verhuizen daarna naar Ierland waar ze zich gedurende zes maanden in een rustige baai tot vlezige, krokante en licht zilt zoete oesters ontwikkelen. Daardoor smaken ze bijzonder verfijnd en zijn ze ongewoon complex geschakeerd."

"Om ze nog een meer uitgesproken en exclusief karakter te geven, heb ik ze in onze claires in Bardières verder laten affineren met de bedoeling ze ook te laten 'vergroenen'. We leggen daarvoor slechts drie kilo oesters per vierkante meter zodat ze allemaal voldoende van het fytoplankton en zoöplankton kunnen eten. Vooral de blauwalg bepaalt op korte termijn de kleur. Maar de hoeveelheid daarvan in het water is niet te sturen noch is de ontwikkeling daarvan te bepalen. Die hangt onder meer af van de weersomstandigheden. Voor mij is dit dan ook een experiment. Het betekent extra werk dat ik er graag bij neem."

"Ik ken Koen en de brasseries al een tijdje en waardeer hun gedreven zoektocht naar zuivere natuursmaken. Zo'n eigen oester past immers perfect in de enthousiaste en gedreven aanpak om ook kwaliteitsproducten zoals Bressekippen of parelhoenen met eigen signatuur zelf te kweken. Eerlijk gezegd ben ik trots om aan die aanpak een bijdrage te mogen leveren."

deel2
deel2

Oester 'Kara Savi'
van oesterkweker Véronique Gillardeau    

Koen Lefever vroeg aan Véronique  Gillardeau of het mogelijk was om binnen haar assortiment een oester op een specifieke locatie te affineren. Zo werd naar een specifieke terroir of in dit geval merroir gezocht. En werd een oester op smaak gebracht langs de kustlijn van het graafschap Kerry.

"Het blijft een op en top 'Spéciales Gillardeau' oester die uiteraard aan al onze kwaliteitsnormen voldoet," onderstreept Véronique Gillardeau. "We hebben in die wateren al eerder oesters gekweekt."

"We gaan trouwens niet over één nacht ijs om zo maar eender waar oesterparken aan te leggen. Vooraleer we ergens oesters beginnen te kweken, voeren we trouwens gedurende drie jaar testen uit om te zien of het gebied aan onze normen voldoet. Zo’n oesterpark moet in de eerste plaats makkelijk toegankelijk zijn maar bovenal moet het getij aan onze normen voldoen."

"Ook de klimatologische omstandigheden zoals het aantal zonuren, neerslaghoeveelheid, en windkracht zijn betekenisvol bij de selectie. Net zoals de kracht van de stroming. En we willen ook voldoende ruimte hebben zodat we in alle rust kunnen werken. We hebben geleerd dat waar Gillardeau neerstrijkt, al snel andere gegadigden opdagen. We doen ons huiswerk grondig om zeker te zijn dat we de meest optimale gronden selecteren. Maar tegelijk willen we vermijden dat onze oesterparken belast worden door andere activiteiten dan de onze."